GALAKTİK KOZMİK IŞINLAR

Galaktik Kozmik Işınlar (GCR), Dünya'yı sürekli bombalayan enerjik parçacıkların yavaş değişen, yüksek enerjili arka plan kaynaklarıdır. GCR, güneş sisteminin dışından kaynaklanır ve muhtemelen süpernova gibi patlayıcı olaylar tarafından oluşturulur. Bu yüksek enerjili parçacıklar, GCR spektrumunun yaklaşık %89'unu oluşturan hidrojenden, sadece eser miktarlarda bulunan uranyuma kadar her elementten oluşur. Bu çekirdekler tamamen iyonizedir, yani tüm elektronlar bu atomlardan sıyrılmıştır. Bu nedenle, bu parçacıklar manyetik alanlarla etkileşime girer ve onlardan etkilenir. Güneş'in güçlü manyetik alanları, Dünya'daki GCR akısını ve spektrumunu modüle eder. Bir güneş döngüsü boyunca, güneş rüzgarı, düşük enerjili GCR parçacıklarının fraksiyonunu modüle eder, öyle ki, çoğunluk güneş maksimumunun yakınında Dünya'ya nüfuz edemez. Solar minimuma yakın, pek çok koronal kütle atımı ve bunlara karşılık gelen manyetik alanların yokluğunda, GCR parçacıkları Dünya'ya daha kolay erişime sahiptir. Güneş döngüsü yaklaşık 11 yıllık bir döngüyü takip ettiği gibi, maksimumu ile GCR de solar minimuma yaklaşır. Ancak, aktivite patlamalarının çevreyi hızla değiştirebildiği güneş döngüsünün aksine, GCR spektrumu enerji ve bileşimde nispeten sabit kalır, zamanla sadece yavaş değişir. (Uzay güçlü güneş olaylarıyla ilgili GCR'nin kısa vadeli değişiklikleri için Forbush düşüşüne bakın) Bu yüklü parçacıklar, ışık hızının büyük bir bölümünde hareket ederler ve muazzam bir enerjiye sahiptirler. Bu parçacıklar atmosfere çarptığında, bazıları yere bile ulaşan büyük ikincil parçacık yağmurları oluşur. Bu parçacıklar, insanlar ve yerdeki sistemler için çok az tehdit oluşturur, ancak hassas aletlerle ölçülebilirler. Dünyanın kendi manyetik alanı aynı zamanda Dünya'yı bu parçacıklardan korumak için çalışır ve onları büyük ölçüde ekvator bölgelerinden uzaklaştırır, ancak kutup bölgelerinin yakınında veya kabaca 55 derecenin üzerinde çok az koruma sağlar veya hiç koruma sağlamaz (manyetik enlem ve coğrafi enlem, manyetik enlem ve coğrafi enlem nedeniyle farklıdır). Dünyanın manyetik alanının coğrafi merkezinden eğimi ve kayması). Yüksek enlemlerde bu sürekli GCR parçacıkları duşu, yüksek enlemlerde ve irtifalarda hava mürettebatı ve yolcular için artan radyasyon maruziyetine neden olabilir. Ek olarak, bu parçacıklar uydu sistemlerinde kolayca geçebilir veya durabilir, bazen uzay aracı elektroniklerinde ve sistemlerinde hatalara veya hasara neden olacak kadar enerji biriktirebilir.

kaynak:

SPACE WEATHER PREDICTION CENTER

NATIONAL OCEANIC AND ATMOSPHERIC ADMINISTRATION